"Bercakap dengan Biawak"
Orang: Kenapa ni, awak? Tetiba je mai peluk saya ni.
Biawak: Sedih ... takda orang nak peluk cium saya. Nak jugak manja-manja. Khairy pun taknak masukkan kisah saya dalam karya dia. Saya kesepian. Huhu.
Orang: Ololo bucuk-bucuk. Janganlah majok. Saya kan ada. Nanti saya bagitau dia suh masukkan kisah awak ek.
Biawak: Yeay. Sonoknya.
Orang: Tapi kan awak ... apasal aritu kecoh sangat sal awak sebabkan kecederaan bayi?
Biawak: Saya tak salah. Tuan rumah yang tak tutup pintu. Dah nampak terbuka, saya masukla. Pastu nampak cam comel je... cam comel je baby tu. Saya nak la cium dia. Peluk dia. Nak cayang-cayang dia ... Then ... Saya takleh kontrol. Geram sangat ...
Orang: Tula awak. Lain kali jangan ikut sangat hati tu. Kan dah menyusahkan orang. Cian mak bapak dia tau. Bukan senang nak bela anak. Awak pulak wat camtu.
Biawak: Ala ... sorila. Waktu tu saya memang betul-betul uncontrollable tau.
Orang: Kali ni saya maafkan. Lain kali awak buat lagi, saya pelempang awak macam saya lempang buaya.
Biawak: Baik awak. Saya janji tak buat lagi. Sumpah.
Orang: Awak ingat saya nak caya? Awak tu lidah bercabang.
Biawak: Yela, dah memang lidah saya bercabang nak wat guana? Takkan saya nak potong sebelah tak bagi ada cabang kot?
Orang: Kalau berjanji, kena tepati. Jangan janji pastu capati. Awak jangan nak jadi munafik ek.
Biawak: Awak ni buat saya tacing je. Sampai ati awak. Taknak kawanlah.
Orang: Sket-sket majok. Sket-sket majok. Saya nasihat ja. Kalau janji kena tepati. Tu ja.
Biawak: K.bai.
Biawak: Yeay. Sonoknya.
Orang: Tapi kan awak ... apasal aritu kecoh sangat sal awak sebabkan kecederaan bayi?
Biawak: Saya tak salah. Tuan rumah yang tak tutup pintu. Dah nampak terbuka, saya masukla. Pastu nampak cam comel je... cam comel je baby tu. Saya nak la cium dia. Peluk dia. Nak cayang-cayang dia ... Then ... Saya takleh kontrol. Geram sangat ...
Orang: Tula awak. Lain kali jangan ikut sangat hati tu. Kan dah menyusahkan orang. Cian mak bapak dia tau. Bukan senang nak bela anak. Awak pulak wat camtu.
Biawak: Ala ... sorila. Waktu tu saya memang betul-betul uncontrollable tau.
Orang: Kali ni saya maafkan. Lain kali awak buat lagi, saya pelempang awak macam saya lempang buaya.
Biawak: Baik awak. Saya janji tak buat lagi. Sumpah.
Orang: Awak ingat saya nak caya? Awak tu lidah bercabang.
Biawak: Yela, dah memang lidah saya bercabang nak wat guana? Takkan saya nak potong sebelah tak bagi ada cabang kot?
Orang: Kalau berjanji, kena tepati. Jangan janji pastu capati. Awak jangan nak jadi munafik ek.
Biawak: Awak ni buat saya tacing je. Sampai ati awak. Taknak kawanlah.
Orang: Sket-sket majok. Sket-sket majok. Saya nasihat ja. Kalau janji kena tepati. Tu ja.
Biawak: K.bai.
